De rechter in Spanje
De bij de wet aangewezen rechter in Spanje
De Spaanse grondwet stelt de rechterlijke macht vast als onafhankelijke macht; het is de enige macht van de Staat waaraan de naam macht toegekend wordt.
In het Spaanse rechtsstelsel wordt de aanduiding van de bij de Spaanse wet aangewezen rechter vastgesteld als een van de essentiële pijlers van de Rechtsbedeling, als vereiste voor de rechtspraak en rechtstreeks voortvloeiend uit de scheiding der machten.
Voortgaand op dit idee stelt de Spaanse grondwet de rechterlijke macht vast als onafhankelijke macht, geparafeerd in Titel VI van de Spaanse grondwet “Over de Rechterlijke Macht”; het is de enige macht van de Staat waaraan de naam macht toegekend wordt. Noch de uitvoerende, vertegenwoordigd door de Regering van de Staat, noch de Wetgevende, door de rechtbanken, genieten dezelfde eer.
Heeft u een mogelijke rechtszaak in Spanje? Neem nú contact met één van de Nederlandstalige advocaten van ons kantoor in Spanje.
Het besproken artikel 117 van de grondwet in Spanje bespreekt de rechterlijke macht en de uitoefening van de rechterlijke functie. Omwille van het belang ervan verdient dit een letterlijke transcriptie:
“Artikel 117 van de Grondwet in Spanje
- De rechtspraak komt van het volk en wordt uitgevoerd in naam van de Koning door Rechters en Magistraten die deel uitmaken van de rechterlijke macht en ze zijn onafhankelijk, onverwijderbaar, verantwoordelijk en enkel onderworpen aan de rechtsstaat.
- De Rechters en Magistraten in Spanje kunnen niet gescheiden, geschorst, verplaatst, noch gepensioneerd worden, tenzij omwille van een van de oorzaken en met de daartoe voorziene waarborgen in de wet.
- De uitoefening van de rechterlijke macht in elk type van processen, de rechtspraak en het laten uitvoeren van de rechtspraak, komt uitsluitend toe aan de Gerechtshoven en Rechtbanken bepaald door de wet, in overeenstemming met de door de wet vastgestelde bevoegdheidsregels en procedures.
- De Gerechtshoven en Rechtbanken in Spanje oefenen niet meer functies uit dan degene vermeld in de voorgaande paragraaf en degene die hen uitdrukkelijk toegekend zijn door de wet ter garantie van een recht.
- Het principe van rechterlijke eenheid is de basis van de organisatie en werking van de Rechtbanken. De wet regelt de uitoefening van de militaire rechtspraak in een strikt militair kader en in een veronderstelde staat van beleg, in overeenstemming met de principes van de Grondwet.
- Uitzonderingsrechtbanken worden verboden.”
Maar dit wordt niet enkel vastgesteld als een element van de rechterlijke macht, maar, als tegenprestatie, wordt ook een fundamenteel recht meegegeven voor burgers. In deze zin bepaalt artikel 24.2 van de Grondwet het volgende:
“Artikel 24.2 van de grondwet in Spanje
- Zo heeft iedereen het recht op een bij wet aangewezen rechter, op verdediging en op een advocaat, om geïnformeerd te worden over een tegen hen geformuleerde aanklacht, op een openbaar proces zonder onnodige vertragingen en met alle garanties, om alle bewijsmiddelen te gebruiken die pertinent zijn voor hun verdediging, om niet tegen zichzelf te getuigen, om geen schuld te bekennen en op het vermoeden van onschuld.
De Spaanse Wet regelt de gevallen waarin men, omwille van verwantschap of beroepsgeheim, niet verplicht is om te getuigen over vermoedelijk strafbare feiten.”
Het verband tussen beide bepalingen werd in ontelbare gevallen door de Grondwettelijke Rechtbank aan de orde gesteld, waaruit we de volgende gevolgen kunnen afleiden:
1º Het gerechtelijke orgaan dat ingeroepen wordt om een bepaalde zaak te behandelen, dient opgericht te zijn en de bevoegdheidscriteria te hebben vastgesteld voor het optreden van de onderhavige zaak.
2º Dient bij wet te worden geregeld, waarbij de mogelijkheid van slechtere regelingen verboden wordt.
3º De ad hoc regeling van criteria van jurisdictie en bevoegdheid wordt verboden.
4º De rechter of bevoegde rechtbank in Spanje dienen te voldoen aan de vereisten vermeld in het eerste deel van het hiervoor vermelde artikel 117, om te komen tot de samenstelling van het college, hoewel met minder striktheid.
De sanctie voor de niet-naleving van de bovengenoemde vereisten kan leiden tot de nietigverklaring van het proces, naast de oplegging van een tuchtregime voor de Rechter of Magistraat.
In het volgende blog zullen we het hebben over de procedure voor wraking van rechters of Magistraten in het burgerlijke domein, een procedure die de wet uitbreidt naar elk rechterlijk orgaan.
Social Media